Czym tak właściwie jest Kōhaku Uta Gassen (紅白歌合戦)? Kōhaku Uta Gassen to muzyczne widowisko organizowane przez publicznego nadawcę NHK, które odbywa się co roku 31 grudnia i trwa około czterech godzin – aż do północy. Po raz pierwszy wyemitowano je w 1951 roku i od tego czasu wydarzenie nieprzerwanie gromadzi miliony widzów.
Choć na pierwszy rzut oka Kōhaku Uta Gassen może przypominać nasze polskie telewizyjne imprezy sylwestrowe, w rzeczywistości różnice między nimi są znaczące. Oto kilka cech, które wyróżniają to japońskie wydarzenie.
Po pierwsze, połączenie tradycji z nowoczesnością. Kōhaku Uta Gassen prezentuje zarówno współczesne popularne hity minionego roku, jak i utwory z „tradycyjnego” nurtu enka. To sprawia, że program łączy pokolenia i różnorodne gusta muzyczne.
Po drugie, całkiem inny format: a’la muzyczna bitwa. Sama nazwa już dużo mówi: 紅 (kō) oznacza „czerwień”, 白 (haku) zaś „biel”, 歌 (uta) to po japońsku piosenka, a 合戦 (gassen) tłumaczymy jako „konkurs”. Widowisko przybiera formę rywalizacji pomiędzy dwiema drużynami: białą, do której należą soliści i grupy męskie, oraz czerwoną, którą stanowią soliści i grupy żeńskie. Widzowie oraz jury wybierają zwycięzców, co dodaje całości emocji i interakcji. Całe wydarzenie jest podzielone na dwie części, pomiędzy którymi jest czas na występy specjalne.
Artyści zazwyczaj mają około trzech minut na zaprezentowanie swojej propozycji, jednak popularni wykonawcy mogą śpiewać nawet do 10 minut, natomiast mniej znani są ograniczani do 2 minut.
Po trzecie, w przeciwieństwie do polskich sylwestrowych programów, które często bazują na wieloletnich przebojach, Kōhaku stawia na nowe utwory, będące podsumowaniem mijającego roku. Kryteria, które są brane pod uwagę przy doborze repertuaru na wydarzenie to: aktywność podczas danego roku, popularność wśród publiczności, zgodność z formatem Kōhaku.
Choć podczas Kōhaku jest głównie miejsce na świeże twarze i utwory, nie zabraknie ikon muzycznych lub weteranów. Wśród najczęściej występujących artystów są legendy nurtu enka, takie jak Hiroshi Itsuki (51 występów), Saburō Kitajima (50 występów) czy Shinichi Mori (48 występów). Ich regularne występy podkreślają, jak silna jest pozycja owego gatunku, jakim jest enka. Artyści, którzy występują na końcu, są nazywani „ōtori” – bardzo często są to wykonawcy o wielkiej renomie.
Warto również zaznaczyć wysoką jakość tego wydarzenia. Duży nacisk kładzie się na zmiany sceniczne i kreatywną reżyserię; wykorzystywane są nowoczesne technologie. Tak samo charakteryzacja, kostiumy i występy są dopracowane do perfekcji. Ciekawostka: W 2024 roku piosenkarz enki Hiroshi Miyama ustanowił rekord Guinnessa podczas Kōhaku, biorąc udział w najdłuższym łańcuchu osób (128) łapiących piłkę kendama. To była już 8 próba piosenkarza w biciu tego rekordu.
Kōhaku Uta Gassen to coś więcej niż muzyczne show – to istotna część japońskiej kultury, która pozwala poczuć ducha tamtejszych obchodów noworocznych. Jeśli więc chcecie przeżyć sylwestra w nieco inny sposób, warto zajrzeć na relacje z tego wydarzenia i przekonać się, jak muzyka może łączyć różnorodne elementy kultury i rozrywki.